จาก Ratioscripta

จริงๆแล้ววงโคจรของคุณปิ่นกับผมไม่น่าจะวิ่งมาทับกันง่ายๆ คุณปิ่นเป็นนักวิชาการดาวรุ่งอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยแถวท่าพระจันทร์ ส่วนผมรับราชการอยู่แถวซอยอารีย์สัมพันธ์

แม้เราจะเรียนในรั้วเดียวกัน แต่ก็ต่างคณะกัน คณะผมอยู่บริเวณประตูด้านติดสนามหลวง คณะคุณปิ่นอยู่บริเวณประตูด้านถนนพระอาทิตย์

และคุณปิ่นยังเข้าสำนักนี้ก่อนผมอย่างน้อยสองปีอีกต่างหาก

แถมตอนนี้ที่รู้จักกันผมอยู่บนดินแดนรูปขวานทองที่บริโภคข้าวและน้ำมันเป็นอาหารหลัก ในขณะที่คุณปิ่นฝึกวิชาอยู่ดินแดนเจ้าโลกที่ฝักใฝ่เสรีภาพบนปลายกระบอกปืนเหนือสิ่งอื่นใด

แต่ด้วยมายากลแห่งโลกไซเบอร์ และนวัตกรรมที่เรียกว่าเว็บบล็อก ชักจูงให้เราทั้งสองข้ามมิติแห่งดินแดนและเวลามาเจอกัน (น้ำเน่ามาก)

แม้ผมจะไม่เคยพบพานเห็นหน้าค่าตาของคุณปิ่น (ซึ่งประกาศตนมาตลอดว่ามีพื้นที่ไร้ผมบริเวณศีรษะมากสักหน่อย) แต่จากการอ่านงานเขียนของคุณปิ่นแล้ว ...

ผมรู้สึกว่าคุณปิ่น “หล่อ” มากครับ

ไม่ได้หล่อแบบหรู หยิ่ง จับต้องไม่ได้แนวนักวิชาการบนหอคอยงาช้าง แต่หล่อติดดิน แบบสัมผัสได้ แถมมีเสน่ห์ ด้วยมุมมองและการเรียกรอยยิ้มมุมปากยามเห็นหน้าคุณปิ่นผ่านตัวหนังสืออีกต่างหาก

ท่านผู้อ่านที่ถือหนังสือเล่มนี้อยู่ในมือครับ

เชิญท่านพบกับหนุ่มรูปหล่อคนนี้ ผ่านตัวหนังสือของเขาได้ ณ บัดนี้ครับ

อ่านเถิดครับ แล้วจะรู้ว่า เขา “หล่อ” แค่ไหน