จาก อาทิตย์ ประสาทกุล

คราได้ที่ก้าวเข้าสู่โลกไซเบอร์สเปซ ผมจะแวะเวียนไปเคาะประตูทักทาย blog ของคุณปิ่น ปรเมศวร์ ทุกครั้ง มิเคยขาด

คุณปิ่นฯ เปิดประตูต้อนรับด้วยอาหารสมองอร่อยๆ ที่เป็นข้อเขียนในประเด็นหลากหลาย ชวนให้คิดลึก และมองกว้างไกล ไม่ว่าจะเป็นประเด็นทางการเมืองไทยและเทศ เรื่องราวจากการเดินทางท่องเที่ยว รวมทั้งเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่เขาได้ประสบพบระหว่างช่วงชีวิตสุดท้ายของการเป็นนักเรียนนอกของเขา

จิตเบื้องลึกของคุณปิ่นฯ คงจะติดต่อรู้ใจผู้อ่านได้ดียิ่งว่ากำลังตั้งหน้าตั้งตาติดตามอยู่หน้าจอเครื่องสมองกล เมื่อเขาเดินนั่งกินนอนในครั้งใด ก็จะนำเรื่องนั้นๆ มาเล่าให้ฟังอย่างร่าเริง มีประเด็นคมลึก อีกทั้งยียวนชวนให้คิดลึกๆ และนานๆ

เรื่องประชาธิปไตยริมทาง แผนที่โลกแผ่นแท้ และเรื่องแผ่นเหล็กแผ่นนั้น เป็นเรื่องที่ประทับใจที่สุด เพราะเป็นเรื่องเล็กๆ ที่หลายคนมักมองข้ามไม่สนใจ แต่คุณปิ่นก็นำมาเล่าให้ฟังได้อย่างครื้นเครง

นอกจากจะมีอาหารอร่อยๆ ให้กินยามเหงาแล้ว คุณปิ่นฯ ยังได้แนะนำเพื่อนบ้านเพื่อน blog ทั้งหลายให้รู้จัก รวมทั้งเพื่อนรุ่นน้องสมัยนักเรียนที่ห่างเหินจากกันไปนาน ดูเหมือนว่าชุมชมแห่งนี้ที่มีคุณปิ่นฯ เป็นศูนย์กลางมีท่าทีว่าจะขยายวงไพบูลย์แผ่กว้างออกไปอย่างไม่รู้จบ

หากโลกแห่ง blogger เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ในอุดมคติ บุคลิกลักษณะของคุณปิ่นฯ น่าจะใกล้เคียงกับ "ผู้ใหญ่บ้าน" ที่คอยประสานประโยชน์ โอภาปราศรัยให้ลูกบ้านรู้เรื่องราวน่าสนใจ อีกแนะนำให้สมาชิกรู้จักมักจี่มากที่สุด

ผู้ใหญ่บ้านคนนี้ไม่น่ากลัวและลึกลับซับซ้อน ข้อเขียนทั้งหลายจาก blog ของคุณปิ่นฯ แสดงออกซึ่งตัวตนที่แท้ของเขาออกมาอย่างโปร่งใสและจริงใจ

ความเป็นคุณปิ่นฯ นั่นคือคนหนุ่มที่ยึดมั่นในอุดมคติ มีระเบียบวิธีคิดเป็นระบบ และมีเป้าหมายของชีวิตชัดเจนเช่นนี้ เป็นตัวอย่างอันดีเลิศแก่คนรุ่นเดียวกันและคนรุ่นหลังเป็นอย่างดี

โลกไซเบอร์สเปซเป็นโลกมหัศจรรย์ เพราะทำให้รู้จักกับหลายคนหลายความคิดหลายความเชื่อที่แต่ละคนมีความเป็นหนึ่งในตัวเอง ดังเช่นคุณปิ่น ปรเมศวร์นี่ล่ะ